Samochody ciężarowe średniej ładowności produkowane w Starachowicach. Bliźniacze modele różniącę się jednostką napędową, Star 25 wyposażony w silnik benzynowy typu S470, natomiast model 27 w wysokoprężny silnik o oznaczeniu S53. Najpopularniejsze były wersje skrzyniowe, jednak występowały, także w innych wariantch, ze skróconą ramą i rozstawem osi np. ciągnik siodłowy (C25/27), wywrotka (W25/27), ale i wydłużoną jak w modelach strażackich (A25/27P) i skrzyniowych (25/27L)
Popularne auto osobowe lat 60., 70. i 80. w Polsce. Wersja rozwojowa modelu M20, produkowanego na radzieckiej licencji „Pobiedy” Warszawy można było spotkać także w sąsiednich krajach, gdzie trafiały jako towar eksportowy. Dostępne były również w krajach odleglejszych (Turcja, Kuba, Kolumbia czy nawet Chiny). Warszawy prócz rynku cywilnego znalazły także zastosowanie w roli taksówek czy radiowozów Milicji Obywatelskiej.
Czarna Wołga - czyli GAZ 24 to legendarny samochód z okresu PRL-u. Kiadyś siał postrach na ulicach, dziś wśród młodych ludzi budzi podziw. Wołga model 24 produkowana była w latach 1967—1985 w Gorkach w ZSSR. Uznawana za pojazd klasy średniej, czarnymi Wołgami jeździli głównie wysoko postawieni, dyrektorzy fabryk i dygnitarze.
Czarna Wołga - czyli GAZ 24 to legendarny samochód z okresu PRL-u. Kiadyś siał postrach na ulicach, dziś wśród młodych ludzi budzi podziw. Wołga model 24 produkowana była w latach 1967—1985 w Gorkach w ZSSR. Uznawana za pojazd klasy średniej, czarnymi Wołgami jeździli głównie wysoko postawieni, dyrektorzy fabryk i dygnitarze.
Samochód osobowy produkowany na licencji Fiata w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie na Żeraniu. Wprowadzony jako następca przestarzałej Warszawy 223/224. Początkowo podstawowym silnikiem była czterocylindrow jednostka o pojemności 1300cm3, w późniejszych latach stosowano głównie silnik o pojemności 1500cm3. Wraz z wygaśnięciem licencji w 1983 roku zmieniono nazwę na FSO 125p. Łącznie wyprodukowano prawie 1,5 mln Fiatów 125p, z czego około 500 tysięcy przeznaczono na eksport.
Samochód osobowy produkowany na licencji Fiata w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie na Żeraniu. Wprowadzony jako następca przestarzałej Warszawy 223/224. Początkowo podstawowym silnikiem była czterocylindrow jednostka o pojemności 1300cm3, w późniejszych latach stosowano głównie silnik o pojemności 1500cm3. Wraz z wygaśnięciem licencji w 1983 roku zmieniono nazwę na FSO 125p. Łącznie wyprodukowano prawie 1,5 mln Fiatów 125p, z czego około 500 tysięcy przeznaczono na eksport.
Samochód dostawczy produkowany w Nysie. Model oznaczony 521 zaprezentowano na Targach Poznańskich w 1968 roku, gdzie spotkał się z dobrym przyjęciem ponieważ znacznie odświeżono wygląd zewnętrzny, jednak mechanicznie nie odróżniał się od poprzedniej wersji 501. Model 522 wizualnie był bliźniaczy do 521, jedak wprowadzono w nim już zmiany mechaniczne. Polski samochód dostawczy produkowany był w wielu wariantach, m.in. mikrobus, furgon, TOWOS(towarowo-osobowy), ale także jako ambulans i pojazd milicji. Nysy nie były produkowane jedynie na rynek krajowy, cieszyły się również popularnością poza granicami PRL, między innymi w ZSRR, Bułgarii, Rumunii oraz na Węgrzech. Po Międzynarodowej Wystawie Samochodów w Brukseli, gdzie prezentowano nowy model, napłynęły zamówienia od nowych odbiorców - Belgii i RFN, jednak zażyczono sobie podwyższenia dachu o 10cm, co spowodowało modernizację dachu od 1972 na rynek niemiecki, a od 1975 wszystkie produkowane egzemplarze posiadały wyższy dach.
Samochód dostawczy produkowany w Nysie. Model oznaczony 521 zaprezentowano na Targach Poznańskich w 1968 roku, gdzie spotkał się z dobrym przyjęciem ponieważ znacznie odświeżono wygląd zewnętrzny, jednak mechanicznie nie odróżniał się od poprzedniej wersji 501. Model 522 wizualnie był bliźniaczy do 521, jedak wprowadzono w nim już zmiany mechaniczne. Polski samochód dostawczy produkowany był w wielu wariantach, m.in. mikrobus, furgon, TOWOS(towarowo-osobowy), ale także jako ambulans i pojazd milicji. Nysy nie były produkowane jedynie na rynek krajowy, cieszyły się również popularnością poza granicami PRL, między innymi w ZSRR, Bułgarii, Rumunii oraz na Węgrzech. Po Międzynarodowej Wystawie Samochodów w Brukseli, gdzie prezentowano nowy model, napłynęły zamówienia od nowych odbiorców - Belgii i RFN, jednak zażyczono sobie podwyższenia dachu o 10cm, co spowodowało modernizację dachu od 1972 na rynek niemiecki, a od 1975 wszystkie produkowane egzemplarze posiadały wyższy dach.